«Domus Pacis» jest domem modlitwy zakupionym w 1990 roku, gdzie odbywają się spotkania modlitewne ( szczególnie rekolekcje postu i modlitwy ), rekolekcje i ćwiczenia modlitewne dla pielgrzymów z kraju i z zagranicy.

Matczyna Wioska jest organizacją służącą wychowaniu i trosce o opuszczone i zaniedbane dzieci, która działa od 1993 roku. Powstała dzięki pragnieniu i staraniom jej założyciela o. Slavka Barbaricia, aby dzieciom i młodzieży zapewnić fachową i zorganizowaną pomoc opiekuńczo-wychowawczą oraz troskę, dzięki, której mogłyby się w pełni rozwijać fizycznie, umysłowo, moralnie, religijnie i kulturowo. Przez wartości katolickie pragnie się im zapewnić godne warunki życia, poczucie wolności, akceptacji, a przede wszystkim ofiarować miłość i zrozumienie. Troska o dzieci została powierzona siostrom franciszkankom z prowincji Hercegowina, zajmującym się tu szkolnictwem oraz współpracującym z nim osobom świeckim. Organizacja oficjalnie rozpoczęła swoją działalność 8 września 1996 roku. W ramach Wioski znajduje się przedszkole, gabinet stomatologiczny oraz fizjoterapia.

Ogród św. Franciszka to kilkuhektarowy zagajnik w północno-zachodniej części matczynej wioski. Jest to ostatni projekt o. Slavka Barbaricia OFM, który zrealizował kierując się orędziami, w których Królowa Pokoju wzywa nas: «idźcie na łono przyrody i patrzcie jak przyroda budzi się i stanie się dla was pomocą, abyście otworzyli wasze serca na miłość Boga Stworzyciela …» ( 25.4.93.) Skały, które obrosły lasem borowym dzięki cierpliwej pracy, upiększaniu i czyszczeniu stały się pięknym, naturalnym miejscem idealnym do medytacji i rekreacji, modlitwy i wychowania. Zbudowano tam dwa sztuczne stawy, umieszczono kilka przyrządów rekreacyjnych i dydaktycznych dla dzieci oraz postawiono postaci z bajek. Przywieziono również kilka gatunków zwierząt domowych i dzikich, szlachetnych gatunków ptaków oraz trzy małe kucyki, służące do hipoterapii ( terapeutyczna jazda konna dla dzieci niepełnosprawnych).

Wspólnotę Cenacolo w 1983 r. założyła s. Elvira w Saluzzo ( Włochy ), aby pomóc osobom uzależnionym od narkotyków. Głównym celem wspólnoty jest życie zgodnie z prawdziwymi wartościami chrześcijańskimi. Wedle słów przebywających tu młodych ludzi ich terapią jest Jezus Chrystus, a drogą uzdrowienia jest modlitwa, praca i przyjaźń. Z powodu szczególnych łask, które to miejsce daje młodzieży poszukującej prawdy s. Elvira w Medziugorju otworzyła dwa domy: dom dla chłopców, nazywający się: «pole życia» w 1991 roku i dom dla dziewcząt, o nazwie: «pole radości» w 2000 roku. Chłopcy ze wspólnoty «Cenacolo» chętnie przyjmują pielgrzymów i dają świadectwo o własnym nawróceniu i wyzwoleniu od uzależnienia.