Duszpasterze parafii
Duszpasterze parafii św. Jakuba w Medziugorju:Proboszcz: o. Marinko Šakota
urodzony 12 lipca 1968 roku w Čitluku. Tam skończył szkołę podstawową i pierwszą klasę szkoły średniej. Wtedy wybrał powołanie i udał się do franciszkańskiego seminarium duchowego w Visoko. Tu skończył drugą klasę liceum, a pozostałe dwie w jezuickim liceum w Dubrowniku, gdzie zdał maturę. Franciszkański habit przywdział 15 lipca 1987 roku na Humacu, gdzie spędził rok nowicjatu. Od 1988 do 1989 odbywał służbę wojskową w ówczesnej jugosłowiańskiej armii. Studia filozoficzne i teologiczne rozpoczął w Sarajewie w ramach Wydziału Franciszkańskiej Teologii, kontynuował w Zagrzebiu na Uniwersytecie Jezuickim (1990-1992), a ukończył w Fuldzie (1992-1995), gdzie obronił dyplom. Śluby wieczyste złożył w 1993 roku w Širokim Brijegu. Śluby diakonatu złożył w Zagrzebiu 10 lutego 1996 roku, a kapłańskie w Frohnleiten 13 lipca 1996 roku. Następnie służył we franciszkańskim klasztorze w Innsbrucku, gdzie pełnił funkcje pomocnicze przez rok (1996-1997), potem był asystentem duchowym we Frohnleiten (1997-1998) i kapelanem w Augsburgu (1998-2000). W Mostarze był kapelanem od 2000 do 2003 roku, następnie od 2003 do 2010 roku był proboszczem w miejscowości Gradnići. We wrześniu 2010 roku przybył pełnić służbę w Medziugorju jako kapelan. Po śmierci medziugorskiego proboszcza w listopadzie 2012 roku stał się osobą zarządzającą parafią.
Wikariusze parafialni:
o. Viktor Kosir - urodzony 16 lutego 1938 roku w miejscowości Uzarići, gdzie ukończył szkołę podstawową. Do liceum uczęszczał w Splicie i Visoko. Franciszkański habit przywdział 14 lipca 1957 roku. Studiował teologię w Sarajewie i Lublanie (Słowenia). Święcenia kapłańskie przyjął 2 maja 1965 roku. Jako katecheta służył w Mostarze, a jako proboszcz w Vitinie, Posušju, Posuškom Gradacu i Širokim Brijegu. Ponadto dwukrotnie był wikariuszem w Medziugorju. Od 1994 roku pracuje w Medziugorju, głównie oddając się służbie sakramentowi pojednania.
o. Karlo Lovrić - urodzony 2 grudnia 1941 roku w miejscowości Uzarići, gdzie uczęszczał do szkoły. Niższą szkołę średnią ukończył w Širokim Brijegu. W 1957 roku poszedł do seminarium i zaczął liceum klasyczne w Sinju, naukę kontynuował w Dubrowniku u jezuitów, tam zdał maturę. Po odsłużeniu wojska przywdział franciszkański habit i w 1963 roku rozpoczął nowicjat w Humacu. Studia filozoficzne i teologiczne rozpoczął w Visoko, kontynuował w Sarajewie, a ukończył w Königstein niedaleko Frankfurtu nad Menem, gdzie 29 czerwca 1968 roku otrzymał święcenia kapłańskie. Od 1969 do 1971 był asystentem duchowym w Humacu (Ljubuški), od sierpnia 1971 roku do końca 1971 roku pełnił służbę w Zürichu, a w latach 1972 do 1980 był założył i prowadził Chorwacką Misję Katolicką w St. Gallen w Szwajcarii. Od października 1980 do 1982 roku był proboszczem w Širokim Brijegu. Od września 1982 do grudnia 1988 znowu przebywał w Szwajcarii. Założył Chorwacką Misję Katolicką w Lozannie i kierował nią. W Szwajcarii sprawował od 1989 do 2001 roku funkcję narodowego delegata Chorwackiej Misji Katolickiej w Szwajcarii, a także w latach 1999-2001 funkcję delegata prowincjalnego. W Medziugorju jest od maja 2005 roku i działa jako asystent duchowy.
o. Ivan Dugandžić (ur. 1943 Krehin Gradac). Do szkoły średniej uczęszczał w Zadarze i Dubrowniku. Studia filozoficzne i teologiczne zaczął w Visoko, a kontynuował w Königstein, gdzie obronił dyplom. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1969 roku w Frohnleiten. Doktorat z teologii biblijnej obronił w 1976 roku w Würzburgu. Od 1970 do 1972 i od 1985 do 1988 pełnił posługę w Medziugorju. Był sekretarzem Hercegowińskiej Prowincji Franciszkańskiej, mistrzem nowicjatu, nauczycielem teologii, gwardianem klasztoru Hercegowińskiej Prowincji Franciszkańskiej w Zagrzebiu, profesorem na Wydziale Teologicznym i zastępcą dziekana katedry Pisma Świętego Nowego Testamentu na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu w Zagrzebiu. Pisze książki naukowe, artykuły, recenzje. Tłumaczy, występuje na konferencjach, bierze udział w dyskusjach i udziela się w mediach, redaguje naukowe dzieła, jest członkiem wielu komisji. Rękopis jego książki „Teologia biblijna Nowego Testamentu” z 2004 roku został akademickim podręcznikiem na Uniwersytecie w Zagrzebiu. Od sierpnia 2013 roku jest wikariuszem w Medziugorju.
o. Mladen Herceg (ur. 1945 Crveni Grm). Do szkoły średniej chodził w Visoko i Dubrowniku. Filozofię i teologię studiował w Visoko i Sarajewie, a studia magisterskie ukończył w Rzymie. Temat jego pracy magisterskiej brzmiał: „Miłość jako fundament stosunków międzyludzkich w świetle nauk Soboru Watykańskiego II”. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1968 roku w Varešu. Był asystentem duchowym w Humacu, w Mostarze, Drinkovcach i Medziugorju, spowiednikiem sióstr zakonnych w Bijelom Polju i Medziugorju, wychowawcą seminarzystów na Poljudzie, pomocniczym nauczycielem teologii, wikariuszem klasztoru i spowiednikiem seminarzystów w Zagrzebiu. Prowadzi rekolekcje kontemplacyjne. Od sierpnia 2013 roku jest wikariuszem w Medziugorju.
o. Dragan Ružić (ur. 1962 Sarajewo). W Visoko uczęszczał do szkoły średniej. Filozofię i teologię studiował w Sarajewie i Bolonii, a studia magisterskie ukończył w Rzymie. Pracę magisterską obronił w 1997 roku na Salestianum, pisał o wpływie reklam telewizyjnych na małoletnie osoby. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1989 roku w Bolonii. Był asystentem duchowym w Mostarze i Tomislavgradzie a także sekretarzem Hercegowińskiej Prowincji Franciszkańskiej. W Kurii Generalnej w Rzymie działał od lutego 1999 roku aż do przeniesienia go do Medziugorja.
o. Josip Marija Katalinić - brat zakonny - (ur. w 1952 roku w Pepelanie niedaleko Viroviticy). Do nowicjatu zakonu franciszkańskiego wstąpił w 1989 roku w Humacu, tam też 17 września 1994 roku złożył śluby wieczyste. Służył w klasztorach franciszkańskich w Mostarze i w Širokim Brijegu. Od lipca 2002 r. pełni posługę w Medziugorju.
Siostry Franciszkanki Szkolne - w parafii działają także Siostry Franciszkanki Szkolne: s. Irena Azinović, s. Andrijana Hrkać, s. Ljudevita Boras, s. Janja Boras, s. Filotea Landeka, s. Mira Soldo i s. Ivana Markotić. Troszczą się o zakrystię, są odpowiedzialne za śpiew, wykonują także obowiązki domowe