„Chociaż modlimy się w piątek, postanowiliśmy uczcić ten dzień modlitwą Drogi Krzyżowej, ponieważ w tym dniu została odprawiona pierwsza msza św. i zakończono budowę krzyża na Križevacu. W ten sposób pragniemy podziękować naszym przodkom i braciom, którzy byli przed nami i którzy zachęcali ludzi do wyrażania swojej wiary takimi gestami i do pozostawienia zadatku tej wiary przyszłym pokoleniom. Budowa tego krzyża była opatrznościowa dla całej parafii, czyli, możemy śmiało powiedzieć, dla całego świata. Wtedy, w tamtych latach, zbudowanie takiego krzyża na znak pobożności i dziękczynienia Panu za dar zbawienia było naprawdę wielkie, a dziś widzimy ogrom tej zachęty” – powiedział proboszcz parafii Medziugorje ks. Zvonimir Pavičić , podkreślając wiarę naszych starszych i podkreślając, że ich wiara była ponad wszystko.

„Wszystko odbywało się jakoś zgodnie ze świętami, według modlitw, rytuałów... Wcześniej nie mogło się zdarzyć, że spowiedź, tak jak dzisiaj, odkładano na ostatni dzień. Wiadomo było przy spowiedzi, przy modlitwie w domu... Nie było rzeczy, które staną przed Bogiem, przed modlitwą... A ten krzyż dokładnie zarysowuje wiarę ludu, wiarę w Boga, że ​​Bóg jest przede wszystkim i aby wzywali Jego błogosławieństwa... Dlatego podnoszą krzyż tak wysoko, że błogosławi całe to miejsce, całą Brotnję, czyli całą Hercegowinę, a dziś cały świat” – powiedział brat Zvonimir.

16 marca dziewięćdziesiąt lat temu wzgórze Šipovac otrzymało nazwę Križevac i od tego czasu na to wzgórze odbywają się pielgrzymki i do dziś cały świat słyszał o Križevacu,

Od dnia podjęcia decyzji o budowie krzyża, czyli 21 stycznia 1934 roku, z okazji Jubileuszowego Roku naszego Zbawienia, jaki wręczył parafianom ówczesny proboszcz ks. Bernardin Smoljan, minęły zaledwie 52 dni do budowa została ukończona. Projekt Krzyża Pamięci wykonał inżynier Šimun Boras z Mostaru, a wykonanie koordynował Ante Dugandžić – Redžo z Medziugorja. W swojej relacji proboszcz napisał m.in.: „16 marca o godz. 9.00 z kościoła wyszła okazała procesja, w której uczestniczyli: mężczyźni z trzeciej klasy pod sztandarem Bractwa Imienia Jezus z sztandarem, dzieci w wieku szkolnym, duchowieństwo i wiele osób. Przy ciągłym biciu dzwonów kościelnych, strzelaniu z moździerzy, modlitwie św. Śpiewając różańce, litanie i krzyki Matki Bożej, procesja przez długi czas szła w kierunku wzgórza, którego szczyt był już zaczerniony przez tłum, który obserwował nadchodzący ze wszystkich stron lud i procesję wspinającą się na wzgórze. ( ) O godzinie 10 rozpoczęły się święte obrzędy. Wygłosiłem do ludu stosowne przemówienie, przeczytałem listy prez. biskupa oraz inne pozdrowienia i gratulacje. Następnie udzieliłem uroczystego błogosławieństwa św. Križa i przy entuzjastycznej aprobacie mieszkańców zmienił nazwę Šipovac na Križevac. Po błogosławieństwie uroczysta Msza św. Mszę odprawił pastor studencki ks. Grgo Vasilj.”