„Drogie dzieci! Kto by mógł wam lepiej ode mnie opowiadać o miłości i bólu mojego Syna. Żyłam z Nim, cierpiałam z Nim. Żyjąc na Ziemi, odczuwałam ból, ponieważ byłam matką. Mój Syn kochał myśli i dzieła Ojca Niebieskiego, prawdziwego Boga. I tak jak mi mówił, przyszedł, aby was odkupić. Ja ukrywałam mój ból przez miłość, a wy, moje dzieci, wy macie liczne pytania. Nie rozumiecie bólu, nie rozumiecie, że przez miłość Bożą powinniście zaakceptować ból i znosić go. Każda istota ludzka doświadczy go w mniejszym lub większym stopniu, ale z pokojem w duszy i w stanie łaski nadzieja istnieje. To jest mój Syn, Bóg, zrodzony z Boga. Jego słowa są ziarnem życia wiecznego, zasiane w dobrych duszach wydadzą liczne owoce. Mój Syn znosił ból, ponieważ przejął wasze grzechy. Dlatego wy, moje dzieci, apostołowie mojej miłości, wy, którzy cierpicie, wiedzcie, że wasz ból stanie się światłem i chwałą. Moje dzieci, gdy znosicie ból, gdy cierpicie Niebo wnika w was, i wy wszystkim wokół siebie dajecie trochę Nieba i wiele nadziei. Dziękuję wam”